Klasa Pr0b

Wstęp.

W Polsce szerzy się problem pokemoniarstwa, który jest niebezpiecznym zjawiskiem. "Zainspirowało" mnie to do napisania poniższego informatora i przybliżenia zagrożeń jakie ze sobą niesie. Oczywiście nie bierz wszystkiego na poważnie...

Co to jest pokemon?

Pokemon to osobnik płci żeńskiej lub (coraz częściej) męskiej w wieku nastoletnim cechujący się odmóżdżeniem i pewnym bezsensownym stylem życia. Pokemony to, krótko mówiąc, słodkie, puste, piękniusie (przynajmniej myślą, że są piękniusie) panienki i Maczo-przystojniaki w wieku szkolnym.

Wygląd zewnętrzny.

Pokemon niewiele różni się od zwykłego homo sapiens fizycznym wyglądem. Odznacza się jednak oczojebnym wdzianiem, makijażem i fryzurą. Samice noszą często różowe ciuszki, stringi, obcisłe jeansy itp. (no wiadomo, o co chodzi...). Gęby odznaczają się grubą warstwą pudru, toną makijażu i lakierem na włosach. Pokemony często mają na twarzy tzw. "pole minowe", czyli masę pryszczy, które przykrywają pudrem. Samce noszą pseudohiphoperowe ubrania, sexowne, obcisłe i przecierane jeansy, obowiązkowy jest żel na włosach (pseudoirokez lub inne). Zazwyczaj nie widać braku mózgu po wyglądzie zewnętrznym, chociaż zdarzają się różne przypadki.

Cel istnienia pokemona.

Pokemony istnieją po to, aby "cieszyć się życiem" tzn. chodzić na dyskoteki, zajmować się osobnikami płci przeciwnej, robić zakupy w centrach handlowych itd. Przykładem typowego pokemona jest Oksana. Początkowo celem pokemonów było opanowanie Wszechświata, ale o tym więcej w historii pokemonów.

Zainteresowania.

Zainteresowania są bezpośrednio związane z celem życia pokemona. Oprócz wyżej wymienionych pokemony żeńskie lubują się w zbieraniu wszystkiego, co różowe i w kształcie serduszka lub motylka, chodzeniu do kosmetyczki, fryzjera, opalaniu się w solarium na kolor murzyński, zdobywanie doświadczeń seksualnych (z osobnikami swojego pokroju) itp. Samce obowiązkowo muszą mieć tandetny skuter (typu Keeway itp.) i w wielu przypadkach uczęszczają na siłownie (koks i kreatynka...). Obie płci regularnie uczęszczają w libacjach alkoholowych i szpanują nowymi komórkami. Uwielbiają też użalać się nad sobą i „P$H3Pr@$h@ć Ż3 $Ię Ur0dZiŁy (WiĘcEj t0 SiĘ Ni3 P0wTóRzY)”. Pokemony korzystają często z komputera i Internetu, aby poznać inne pokemony i zarażać innych swoją chorobą (zakładają bezsensowne blogi, fotoblogi, spamują GG (próbują zawiązać nowe znajomości, zaczynając zwykle od „cze, poklikasz?” lub bardziej hardkorowo: „cZ3 p0kLiK@Sh?”), wysyłają durne łańcuszki (i nie potrafią zrozumieć, że ktoś nie chce ich otrzymywać) szerząc przy tym pokemoniarstwo wśród innych użytkowników pecetów). Ulubioną muzyką pokemonów są najczęściej "umcyki" (a dokładniej dance, euroTrance i stupidHouse (często nazywane przez pseudo-klubowiczów "klubb", a przez pokemony, które są jeszcze bardziej pseudo-klubowiczami, "techno")) i hiphopolo.

Sposoby porozumiewania się pokemonów.

Pokemoniuki do porozumiewania się, wbrew pozorom, nie używają telepatii. Korzystają z telefonów komórkowych, komunikatora GADÓ-GADÓ*, serwisu EPÓLS.pl* , no i oczywiście mowy ludzkiej.... Eee... Ludzkiej tu nie pasuje... Dziwny jest fakt, że istnieją normalni ludzie używający tych sposobów. U pokemonów różni się jednak styl korzystania... Pismo (a właściwie szyfr, aby ojciec Grzyb (zobacz historia) nie zrozumiał ich) wyróżnia nieprawidłowe używanie przycisku SHIFT, czyli styl duża-mała-duża-mała, tzw. pokemony, przykład: PoKeMoNeQqQ. Oprócz tego pismo charakteryzuje się:

"uangielszczaniem" polszczyzny - brak polskich znaków diaktrycznych (ą, ę, ó, itd.), zastępowaniem polskich dwuznaków "cz" i "sz" na fonetyczne odpowiedniki angielskie "ch" i "sh" (np. shatan),

zastępowaniem "k" wraz z następującą samogłoską występujących na końcu wyrazu niezliczoną ilością "q" (np. byłam w sklepiQQqQqQqQq),

używaniem liter ułożonych ze znaków (np. "|)" zamiast "d"),

nadmiernym używaniem emotikonów (typu , ), emotikonopodobnych (np. <cmok>), pytajników i wykrzykników,

używaniem "słodziutkich" wyrazów (np. sweet, hihi, hejka, papa),

używaniem niedających się tłumaczyć dla normalnych ludzi akronimów (np. KCWBMJOP),

zmiękczaniem wszystkiego, co się da (np. niom),
i wiele innych zasad, często nieregularnych (np. koffam).

Charakterystyczne są opisy pokemonów na GG. Dobrym przykładem jest: ObIaDeQ ) . . . PóŹnIeJ Po EwELiNkĘ ) hihi ) <FoNiK> ) Paaa . Jeżeli pokemon ma status "niedostępny" koniecznie musi dodać: /KoM. (co oznacza dostępność telefonu komórkowego). Poprzez opisy pokemonów można poznać ich zmienność nastrojów (raz: KoFfAm CiĘ KoFfAnIe :::, a później: IdEm SiEm zAbIĆ rZyCie NiE Ma SeNsU). Przy długich opisach używane jest często wykluczenie odstępów (np. JestemBrzytkimPokemonemIIdemSiemDolowac). Niektórym pokemonom brak mózgu nie pozwala nawet wymyślić własnego opisu, dlatego też jako skarbnicę opisów używają, niektórych super stronek z super gotowymi opisami. Gdybyśmy spróbowali spytać o znaczenie opisu pokemona, on sam nie potrafiłby powiedzieć co to znaczy.

Mowa pokemonów jest podobna do pisma. Często używane są "słodziusie" zwrotu typu: sweet (słit) itp. oraz internetowe zwroty i akronimy, które nie mają sensu w tych wypowiedziach (np. Ale z ciebie LOL, Ale "nub" z ciebie).

* - nazwy celowo zmienione

Historia.

Wiele osób twierdzi, że powstania pokemonów nie da się wytłumaczyć lub, że jest to uboczny skutek istnienia społeczeństwa. Otóż, aby poznać ich historię przyzwałem szatana, który powiedział mi, że to jego dzieło. Stworzył je aby zawładnęły Wszechświatem i rozprzestrzeniły zło. Pod postacią milusich naklejek, kartek, maskotek i postaci w anime terroryzowały świat, gdy dzielny Oddział Starszych Pań Rzucających Moherowymi Beretami Jak Xena Wojowniczka Z Serialu Telewizyjnego (ang. Green Mohair Berets) pod przywództwem ojca dyrektora przewodniczącego Grzyba złapał wszystkie w PokeBall'e i spalił. Wtedy dusze pokemonów szukały nowych ciał dla siebie i, o dziwo, wszystkie trafiły na bezmózgich nastolatków (więc nie mogły ich całkowicie opętać). I tak powstał Pikachu.

Jak bronić się przed pokemonem?

Od pokemonów bronić się raczej nie można (z pozoru są milusie i "sweet"), gdyż ich techniką ataku jest zarażanie innych swoją chorobą. Nie daj się zarazić pokemonowi! Omijaj je z daleka! Informuj resztę społeczeństwa jakim one są zagrożeniem... Ta akcja nie ma na celu zwalczania pokemonów poprzez ich eliminowanie tylko ostrzeżenie społeczeństwa przed zarazą. Uwaga! Istnieją pokemony "z wyboru", czyli takie, które zostały pokemonem ze względu na znajomych (posiadają one coś takiego jak inteligencja). Taki pokemon ma szansę jeszcze się wyleczyć... Polecam zmianę towarzystwa.

Ważne: Pokemon pokemonowi nierówny. Nie każdy pokemon musi pasować do powyższego opisu. Ale jeśli jesteś inteligentny (zakładam, że jesteś, bo to czytasz), to bez trudu poznasz pokemona.


Co do muzyki - nie chodzi o samą muzykę tylko o:

- Świadomą rezygnacja z buntowniczego i idealistycznego ducha związanego z rockiem i innymi stylami muzycznymi.
- Pełna, entuzjastyczna akceptacja wszystkiego, co niesie z sobą nowoczesność – nazywana często "szokiem przyszłości".
- Skrajna tolerancja, czyli akceptowanie każdego bez względu na kolor skóry, wiek i wyznawane poglądy – ale pod jednym warunkiem – że ten ktoś chce uczestniczyć we wspólnej zabawie, lub chociaż w niej nie przeszkadza.

Ostatnio edytowany przez Chabi (2007-06-03 20:46:22)